Triggerduim
Een triggerduim is een haperende duim waarvan de buigpees of de peesschede (dit is de huls waar de pees doorheen glijdt) is geïrriteerd. Door de verdikking van de pees kan deze niet meer goed door de peesschede glijden. Het is een onschuldige, maar lastige aandoening.
Klachten
In het begin is er een geringe pijn of irritatie bij het buigen van de duim, vooral bij het vastgrijpen. Later kan de duimtop gaan haperen bij buigen of strekken of zelfs vast komen te zitten.
Oorzaak
De oorzaak van een haperende duim is meestal niet duidelijk. Soms is er sprake van overbelasting.
Mogelijke behandelingen
Algemeen
Een triggerduim wordt meestal behandeld met een injectie van ontstekingsremmers rond de beknelde buigpees. Doorgaans voert de huisarts deze behandeling uit. Na enkele weken inwerken slinkt het opgezette weefsel en beweegt de duim weer soepel. Bij een minderheid heeft deze injectie geen (blijvend) effect en moet er worden geopereerd. De peesschede wordt daarbij opengesneden, waardoor weer ruimte ontstaat voor de verdikte pees. De duur van de ingreep is ongeveer vijftien minuten.
Risico’s
Bij elke operatie is er een kans op complicaties, zoals een infectie, een bloeding of pees/zenuwletsel. De kans hierop is echter minimaal.
Nazorg
Over het algemeen ervaren patiënten na de operatie weinig pijn. Het is belangrijk de geopereerde duim regelmatig volledig te buigen en te strekken om te voorkomen dat de losgemaakte buigpees gaat verkleven aan de genezende wond. Na ongeveer tien dagen worden de hechtingen verwijderd bij de huisarts. In principe zijn er dan geen beperkingen meer.
Resultaat
Meteen na de operatie moet de duim weer goed kunnen buigen en strekken. Na tien dagen worden de hechtingen verwijderd en is genezing vrijwel compleet. Er is nagenoeg geen kans op terugkeer van het probleem aan de geopereerde duim.
