Buigpeesletsel
Het buigen van de vingers is alleen mogelijk met intacte buigpezen. Buigpezen lopen aan de binnenkant van de vingers, door de handpalm naar de onderarm. De spieren die aan de buigpezen vastzitten bevinden zich in de onderarm. Een snijwond ergens tussen vinger en onderarm kan tot buigpeesletsel leiden.
Klachten
De aangedane vinger kan niet meer volledig buigen.
Oorzaak
Buigpeesletsel is vrijwel altijd het gevolg van een snijwond met een mes of door glas.
Mogelijke behandelingen
Algemeen
De behandeling van een doorgesneden buigpees bestaat uit het hechten van deze buigpees. Twee problemen doen zich hierbij voor. Ten eerste zijn buigpezen slecht doorbloed, zodat de pees pas zes weken na hechting weer voldoende krachtig is. In die zes weken mag de patiënt de vingers niet buigen. Ten tweede bewegen buigpezen in de vinger zich door een koker. De wond aan de buigpees kan deze doen vastkleven aan zijn eigen koker waardoor hij niet meer kan bewegen. Het dilemma is dat de buigpees na hechting niet mag worden bewogen – omdat hij dan knapt – en tegelijk wel moet worden bewogen om te voorkomen dat hij vastkleeft aan zijn koker.
Risico’s
Bij elke operatie is er een – minimale – kans op complicaties. Er kan een infectie, een bloeding of pees/zenuwletsel optreden. Buigpezen lopen vlak naast de zenuwen; door snijwonden beschadigen vaak beide structuren. In dat geval moet niet alleen de buigpees, maar ook de zenuw worden gehecht.
Nazorg
Voor een goed herstel moet de patiënt gedurende zes weken een zogeheten dynamische spalk dragen. Deze spalk houdt de vinger met een elastiek gebogen. De vinger kan zelfstandig worden gestrekt – de strekpees is immers niet kapot – en bij ontspanning buigt het elastiek de vinger. Op deze wijze geneest de buigpees terwijl hij beweegt en zonder de buigpees aan te spannen. Dit alles gaat onder begeleiding van de handtherapeut.
Resultaat
De genezing van de buigpees zelf geschiedt doorgaans voorspoedig. Vaak zal enige beperking in het buigen blijven bestaan.
